ای کاش همیشه درکودکی میماندیم وباخاک بازی میکردیم بدون اینکه بردلهایمان غباری از کینه بنشیندای کاش همیشه درکودکی میماندیم ودرخیالمان در کنارهم خانه میساختیم وهرگز خرابش نمیکردیم داشته هایمان راباهم تقسیم میکردیم وبه نداشته های هم نمیخندیدیم درکودکی میماندیم تابه جای دلهایمان زانوهایمان زخمی میشد.